Begrafenis Sr Philo
Door: jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
28 Augustus 2010 | Congo, Democratische Republiek v, Elizabethstad
Woensdagavond gaf Sr Marie Christina het programma door. De mis zou in de kathedraal van Lubumbashi doorgaan, de begrafenis zelf hier in Kafubu.
Dat betekende dat we dus alles moesten klaarmaken voor een super-ontvangst, want alle zusters + de familie zou hier iets te drinken krijgen.
Donderdag was dus ‘jour de preparation’ Taken verdeeld, helft van de zusters voor de opvang en bediening van de communauteit, de andere helft voor de familie.
Drank aangekocht in grote hoeveelheden, en als versnapering werden er beignets en popcorn gebakken.
Tot 23u ’s avonds zijn ze in de keuken bezig geweest met de voorbereidingen, want ja, iedereen ging vrijdag naar de mis gaan. Al bij al vermoeiende dag.
Ik kreeg de taak om de hele begrafenis, vanaf dodenhuis tot aan ‘enterrement’ te fotograferen en te filmen. Aangezien wij dat helemaal niet gewoon zijn, toch enige aarzeling om die taak op mij te nemen.
Vrijdag
Om negen uur vertrokken naar provinciaal huis, om de zandkleurige kist op te halen. Ik achterin de Jeep met drie piekfijn geklede zusters. Achtereenvolgens gestopt om een moeder met kind mee te nemen, een vrouw met een stinkende zak, en een man met twee kippen in de hand.
Onderweg natuurlijk chapelet gebeden, vervolgd door klaagzang.
Vanaf provinciaal huis in colonne verder naar polikliniek Afia. Daar begon mijn taak.
Mijn best gedaan om de huilende, schreeuwende, vallende vrouwen te filmen, en vooral in die drukte de kist niet uit het oog verliezen. Voelde mij geenszins op mijn gemak, met m’n camera hoog boven iedereen uit, om toch maar een glimp…
Op weg naar de kathedraal aangepord door Sr Michaëll om foto’s te nemen. Dus, half uit het raam, doorheen Lubumbashi, om foto’s van de stoet te nemen.
Aangekomen, deed eerst een politieagent moeilijk (het is verboden foto’s te nemen in de stad) maar werd meteen door de zusters overroepen, en tegen die overmacht kon hij niet op.
Buiten al aardige temperatuur, binnen katholiek fris.
Aan de voet weer de klagende massa rond de kist, en ik die op m’n tippen een beetje zonderling z’n best doet om later de communauteit niet teleur te stellen.
Binnenkomen onder zang van het jeugdkoor. Maria met haar zoon, in bevroren heiligheid, kijkt neer op háár treurende meisjes die afscheid nemen van hun zus.
Tijdens de dienst heb ik moeite mijn tranen te bedwingen terwijl ik de ene na de andere afscheidsrede vastleg. Moet ook foto’s maken van de aanwezigen, en weet niet waarom, maar een triestige massa fotograferen… voelde me wat beschaamd… maar, het hoort er nu eenmaal bij.
Alle zusters zingen op het einde nog een lied rond de kist. Grijpt naar de keel, weet niet waar ik het heb.
Door naar Kafubu met de hele stoet.
Wij rijden net achter de lijkwagen, in dit geval de witte ambulance-jeep van FMA. Zuster Madeleine bij ons aan het stuur probeert door haar tranen heen het juiste pad te vinden, en laat geregeld het stuur los om de maat van de liederen aan te geven door in haar handen te klappen.
Hallucinante rit.
Aan ‘onze’ kathedraal nog een zegening, dan twee kilometer te voet naar het kerkhof. Nog steeds onder geween, gezang…
Een laatste woord van de priester, vooraleer 5 jongemannen zeer snel het stoffelijke overschot van Sr Philomène begraven.
Dan zat mijn ‘film’taak erop, en moest ik mee naar de missie van kafubu reppen, omdat ik mee de massa moest opvangen en bedienen.
Mede door vermoeidheid, hitte, en honger, me dik geërgerd aan het ontbreken van organisatie onder de zusters. Zou het aan tal van factoren kunnen toeschrijven, maar doe dat wijselijk niet natuurlijk ;)
Uiteindelijk tegen 17u gegeten, na de monsterafwas (wéér). Doodmoe.
Zaterdag
Afsluiten van de drie dagen rouw met een mis in het provinciaal huis Lubumbashi. Deze was om 6u ’s morgens, zijn hier dus om half zes ‘s morgens vertrokken.
Aangezien de drie dagen rouw, daar doorgingen, en dat betekent het overnachten en eten van de familie, ontvangen van alle ‘condoleances’, mochten we daarna daar nog alles oprommelen.
En rest van de dag weer geverfd in het dispensarium.
Wou het jullie gewoon even meedelen, in’t kort. Heb nog enkele foto’s op picasa gezet, ter illustratie.
Liefs
Jan
-
01 September 2010 - 21:05
Ilse:
hey Jan , al die foto's en gefilm zijn super herinneringen voor iedereen , maar alle geuren en gevoelens en indrukken die jij het afgelopen jaar hebt opgedaan ; er zit heel wat zachtheid en rijkdom op de harde-jan-schijf . x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley