internationaal koken

In samenspraak met andere belgen, hebben we gekozen voor wafels. Iedereen zou een hoofdgerecht maken, dus leek het ons nuttiger om een dessert te kiezen, leuk als afsluitertje van de avond. Niemand had echter een recept, wist hoe eraan te beginnen.
Gelukkig heb ik een mama en papa. En nog meer gelukkiger hebben die een schitterend recept om wafels te bakken. We zijn dus begonnen door dat recept van mijn lieve mama en papa te vragen, want als die wafels maken, zijn die altijd heel lekker, mooi goudbruin, zacht. Je kan er niet vanaf blijven. Bart en Steven hadden in de Mediamarkt zeer goedkoop twee wafelijzers gekocht.
Het bleek dat de wafels er niet hetzelfde zouden uitzien, aangezien het wafelijzer zeer goedkoop was, en veel kleiner.

Maargoed. Wafels dus.
Steven ging de ingrediënten halen. We hebben besloten om de ingrediënten te verdubbelen, aangezien we toch met serieus veel mensen zijn. Twintig eieren dus. Eiwit van dooier scheiden. Het leek ons het beste daarmee te beginnen, want aangezien we geen mixer hebben, moet dat eiwit eigenhandig opgeklopt worden.
Ik weet niet of je al ooit eiwit zelf hebt opgeklopt, maar ik kan u verzekeren dat dat LANG DUURT. We hebben zelfs in shiften gewerkt, om die twee keer tien eieren te kloppen.

Goed, dat gedaan. Boter smelten dan. Mijn ouders hadden nog zo gezegd planta of solo te gebruiken, maar natuurlijk vind je dat hier nergens. Steven had dan ook nog eens te weinig gehaald voor dat tweede deeg, dus moest in allerijl terug naar de winkel. Toch al begonnen met de boter voor onze eerste pot deeg.
Mijn ouders hadden me zo gezegd géén patissierbloem te gebruiken, maar zelfrijzende. Toen de boter gesmolten was, ontdekten we dat er geen zelfrijzende bloem was, maar patissier. Steven kwam net binnen met de tweede boter, en kon gelijk terug voor de zelfrijzende bloem. Overal waar je dat vroeg, kreeg je vreemde gezichten. Tot Steven doorhad dat bloem hier bakmeel wordt genoemd.
Toen hij terugkwam, was de boter al voor de tweede keer gesmolten, maar uiteindelijk zijn we dan toch begonnen aan ons deeg.

Bart maakte de ene pot, ik de andere. En hoewel we dezelfde ingrediënten hebben gebruikt, zag ons deeg er toch verschillend uit. Oké, we hadden geen weegschaal, dus suiker afwegen hebben we een beetje op de gok gedaan. Maar zoooveel verschil kan daar toch niet inzitten.

Nugoed, dan kwam de grote test. Bakken zelf. Ik moet zeggen dat ik toch teleurgesteld was, want de wafeltjes waren niet zacht, niet goudbruin, en veel kleiner. Ze waren wel lekker. Dus maar lustig voortgedaan. Deeg werd in de wafelijzers gedaan met vork, lepel, pollepel, mes... We zijn creatief, of we zijn het niet.

Alles gedaan, opgekuist, in orde. Wafels klaar. Nog snel ff doesj, en dan klaar voor het dinner.

Elk land had z’n best gedaan, het zag er overheerlijk uit. Na een korte wachttijd aangevallen. Leuk om 40 mensen zich op een tafel te zien storten. Overal werd van gepakt. Ik denk dat sommige combinaties niet echt katholiek zijn, maar who cares. Ik heb onze wafels gemend gezien met guacemole en tortillas van mexico, onder een spaanse omelet. Daarbij zag ik iets onduidelijks van turkije en een beetje worst van de hollandse boerenkool. Dat alles doorgespoeld met sangria. Ik vraag me af of dit gezond kan zijn, maar de persoon in kwestie ziet er nog goed uit vandaag. De mensen van Uganda hebben een hutsepot met verse vis gedaan, wat wel lekker was. Het zag er alleen niet echt etenswaardig uit.

Ik leef vandaag nog, dus alles was in orde denk ik. Het is leuk te zien dat je met zoveel mensen zo leuk kan samenleven en van elkaar kan leren. Was een leuke avond.

Vanavond nachtdienst, ervoor nog wat schoolwerken denk ik. Verder kijk ik uit naar de aankomst van twee goei vrienden dit weekend. Een stukje thuis in Groningen, ik verheug me er nu al op!! Nog twee nachtjes werken, twee dagjes slapen, en het is zo ver. Spannend!!

Tot de volgende keer alweer,
C u soon.
Knuffels
jan