Ik was...
Door: jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
20 Februari 2006 | Nederland, Groningen
even nog een vermelding maken dat ik tot hier toe altijd zelf heb gekookt. Het valt me moeilijk, maar ik zet door. Witte saus, groenten koken, vlees klaarmaken, slaatjes... Geen elke uitdaging is teveel. Binnen een paar weken het echte grote werk en serieuze gerechten klaarmaken. Ik hoop vooral iets op te steken van een internationale eet-avond die we hier gaan organiseren.
Ook wassen en strijken behoort dezer dagen tot mijn wekelijkse bezigheden. (dat gaan ze thuis graag horen)
Op een gegeven moment werd het iets te gortig. Vuile onderbroeken en hevig naar rook ruikende hemden en truien stapelden zich op. Dit moest aangepakt worden!
Ik geef toe dat ik eventjes gedacht heb naar huis te bellen. Maar uiteindelijk ben ik daarvan afgestapt. Een echte man trekt zijn plan! Ik dus was gesorteerd en enkele minuten later werden mijn was en ik geconfronteerd met de draaitrommel die mijn kamer altijd zo lekker laat vibreren. Finally we meet! We staan recht tegenover elkaar, was in de aanslag. In de verte weerklinkt een harmonica volgens de ‘once upon a time in the west’ melodie. Wind waait door m’n wilde haarbos. Ik stap dichter...
Tot dan loopt alles goed. Maar dan begint het maar pas. Op hoeveel graden zet ik dat ding? Doe ik daar vloeibaar of poeder in, en in welk van de drie bakjes? Moeten ze nu echt alles zo ingewikkeld maken? Angstzweet breekt me uit als ik ook de verschillende knopjes ontwaar die je kan instellen, en je moet zelfs het toerental regelen. Niemand heeft me verteld dat het zo moeilijk kon zijn.
De westerndeun in m’n hoofd maakt plaats voor de muziek van het naderende onheil. Ik zou wel nieuwe kleren kopen, telkens opnieuw. Ik kan kleren blijven dragen, en eigenlijk zien die er toch niet zo vuil uit, dus waarom wassen?
Ik wou net afdruipen, tot er een fel licht verscheen in de deuropening. Een stralende verschijning komt me hulp bieden. Een vrouw die op zich redenen genoeg biedt om de eerstvolgende maanden niet naar België terug te keren. Eentje die kan wassen op de koop toe!!
Diep tevreden ga ik tegenwoordig door het leven, met een fris gewassen en kreukvrij gestreken outfit. Stralend, vol zelfvertrouwen, groet ik de mensen op straat. Er gaat immers niets boven een man die zijn eigen kleren wast, zie ik iedereen denken.
Overal waar ik kom kijken mensen me na, mensen volgen me. Gesprekken met vrouwen gaan als volgt: “Ik? Ik was...” “Kom hier, gij wilde wasser!”
Tot op het moment dat daar wat jongemannen afkomen die duidelijk nog nooit van het begrip ‘wassen’ tout court gehoord hebben. Zij reageren hun jaloezie en ongeluk af met een paar precies uitgevoerde slagen.
Ik schiet wakker... Dit loopt uit de hand, ik moet echt mijn vuile was gaan doen. Zodra ik aangekleed ben bel ik naar huis, waar mijn moeder me door het wasprogramma heenpraat. Eindelijk frisse licht, eindelijk propere kleren... Life, here we come!
-
20 Februari 2006 - 21:36
Lotte:
Jan, ge gaat de vrouwen van u moeten afslaan als je terugkomt naar België. De 'nieuwe man' is een zeer gegeerd wezen in deze tijd! :-)
Doe dat daar nog heel goed, maar dat is duidelijk geen enkel probleem voor u!
Groetjes,
Lotte
XXX -
21 Februari 2006 - 13:37
Flavie/ilse:
jan wees blij dat gij een wasmachien hebt in holland! ik had er geen :s . mijn vingers zijn nu nog verschrompeld van het water!
maar alles is goed lees ik! bagnelijk!!!!!!!!!!!!!!! maar niet té hollands worden ê man, want in Leuven verstaan ze "pilsje" wel, maar dan krijgde slaag!!!!!
hou u goed -
21 Februari 2006 - 15:35
Kathleen:
hey dag vriend,
tziet er daar allemaal super uit!!! En al die leuke mensen. kben jaloers zelfs op da containerke van u :-). Ma echt geniet ervan en als ge er ooit is aan moest denken van ons te missen wij missen u ook ze!! nen dikke smakker en ne knuffel (gebruik effe u verbeelding hiervoor) tot de volgende -
21 Februari 2006 - 15:45
Nojemie:
Wie maakt er het meest lawaai? de samenklittende Spanjaarden? Wat bij mij wel het geval is.
In ieder egval veel preterdepret op stage en enjoy the way of life!!!
Noémie -
23 Februari 2006 - 11:22
Zoë:
Dag Janneke,
Gij zijt echt niet normaal. Zou ge er eens niet aan denken om schrijver te worden :-). Nee nee ge zijt ook een goed verplegerke hoor! Maar door u verhalen te lezen word ik goedgezind.
Dus blijf ons op de hoogte houden hè!
Amuseer u nog en tot ...
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley