meer gezever

Weer een week verder, en het leventje zet zich hier op een gelukzalige manier verder. Elke dag brengt iets nieuws, geen twee dagen zijn dezelfde. De mensen hier zijn, moest ik het nog niet vermeld hebben, sociaal en vriendelijk, en het is echt de moeite die te leren kennen, en cultuur uit te wisselen. Doen vooral veel samen, wat telkens weer een onvergetelijke gebeurtenis blijkt te worden. Ik voel me vooral een klein kind dat de wereld ontdekt, en daardoor zo’n geweldige energieboost krijgt dat die alles aankan. Misschien vooral omdat ik een groot kind ben dat de werleld ontdekt... ( Wees maar zeker dat mijn kleinkinderen de dik overdreven, spannende avonturen van Bompa Jan gaan te horen krijgen) (alst kan beetje Big Fish, maar zonder de kanker dan...)

Donderdag hebben de spanjaarden me meegevraagd naar de cinema. En nojemie, dit is inderdaad wel zowat de meest luidruchtige groep aanwezig, maar ook de meest sociale. Zijn echt vriendelijk, en proberen rekening te houden met mijn vroeg opstaan. Nuja, ik ga ervan uit dat ze er rekening mee proberen te houden...
De cinema dus. Gezellig klein theatertje. Ik vermoed dat ze me vooral meegevraagd hebben om te vertalen, niet zozeer voor m’n innnemende persoonlijkheid, maar ik gun hen het voordeel van de twijfel ;)
Zijn daarna flink “gaan stappen” en voelde me zowat terug 16 jaar. Je kent die puberleeftijd allemaal wel, dat je met je vrienden beetje stoer gaat doen op een fuif... Ik was helemaal terug. Je durft meer, doet meer, en als het te benauwd wordt, leg je in slecht engels uit dat dit de gewoonte is in je land, en je hoopt dat je ermee weg komt ;) :p

Wat ook leuk is, is grensoverschrijdende Risk spelen. Dat is dan een versie waarin zowat elk land zijn eigen regels heeft, hoewel je in je beste engels de oorspronkelijke regels hebt proberen uit te leggen. Verder speel je dat zoals de gewone risk, maar je neemt er het spaanse temperament bij (daar vlogen de dobbelstenen) en de russische vloeken maken het spelen bijzonder aangenaam. Ik moet(wil) er wel bij vermelden dat ik gewonnen heb, onder luid protest van de deense jongen, die zowat drie kwart van de wereld bezat, en eigenlijk mijn opdracht vervulde door een van de spelers weg te spelen. Blij dat ik was, want dat was me vanuit dat kleine aziatisch landje niet meer gelukt!

Zondag was het de verjaardag van een van de russische meisjes, en heel de container was uitgenodigd op de drink. Onze marrokaanse jongen kreeg de tranen in de ogen toen we daar met z’n 14’n happy birthday aant zingen waren, en in verschillende talen Karina gelukkige verjaardag wensten. Het was ook wel leuk, daar eens met z’n allen te staan en zoiets te vieren. Ik heb spijt dat ik in Juli verjaar...
De russen hebben zich ‘savonds helemaal opgemaakt, gekleed, hebben een limousine gehuurd en zijn het stad (op 10 minuten fietsen) ingetrokken. Wat je allemaal niet kan doen als je gesponsord wordt, denk ik dan, terwijl ik mijn laatste overrijpe appel opeet.

Er zijn plannen om het volgende weekend met zoveel mogelijk naar de eilanden te gaan, maar of dat echt nog geregeld gaat worden, weet ik niet. Het zou wel leuk zijn, maar afwachten dus. Wat we wel gaan doen, is een internationale gerechtenavond. Elk land maakt zijn specialiteit klaar. Heeft er iemand een idee om klaar te maken? Ik kan toch moeilijk frit gaan bakken? Ik moet eigenlijk wel iets vinden om ook eens hier voor iedereen klaar te maken. Onze man van Ghana heeft al iets klaargemaakt, en onze jongste (17 jaar) van oekraïne, heeft ook al een nationaal gerecht klaargemaakt: Borsj! (het ziet eruit zoals het klinkt hoor...) Maar best te eten. Dus, suggesties zijn welkom, ik ben nog maar een beginde kok zieje...

Dat was het internationaal gezien weer,
Meer gezever en info volgt!
En ja, hoe leuk het hier ook is, ik mis jullie soms al wel een beetje hoor! Ik hoop dat alles goed gaat met iedereen natuurlijk!
Jan